Fraiph SYPHA
Yeşil derinliklerde yankılanır her ses,
Dağlar göğe uzanır, bulutlara heves.
Rüzgârın dokunuşu, suyun gizli sırrı,
Fraiph Sypha'nın kalbinde atar doğanın zırhı.
—Aeryn Faelor'un defterinden alıntı (Eswialı Şair)
Fraiph Sypha, doğanın kudretini ve büyünün en saf halini içinde barındıran, yemyeşil bir kıtaydı. Ufukları aşan uçsuz bucaksız ormanlar, yüzyıllardır saklı kalmış bilgileri fısıldayan kadim ağaçlarla doluydu. Yapraktan tavanları andıran bu ormanlarda, parıltılı çiçekler gece olduğunda ay ışığını yansıtır, yolları aydınlatan birer yıldız gibi titreşirdi. Ağaç kökleri arasına gizlenmiş nehirler, suları berrak ve derin vadilere akan, zamanı unutturan melodilerle çağlardı.
Batısında, Rúvenya Ovaları, rüzgârın dans ettiği, gökyüzüyle buluşan geniş topraklarla uzanırdı. Burada büyülü otlar yetişir, rüzgârın getirdiği esintilerle yapraklar fısıldaşarak şarkılar söylerdi. Güneyde, Ilwen Dağları göğe uzanır, zirveleri yılın her vakti karla örtülü olurdu. Dağların eteklerinde ışıldayan mağaralar, içlerinde yaşayan yaratıkların izleriyle bezeli, mavi ve yeşil taşlarla süslenmişti.
Fraiph Sypha yalnızca doğanın değil, aynı zamanda eski büyülerin de evi sayılırdı. Ormanların derinliklerinde saklı kalmış şehirler, devasa ağaçların gövdelerine oyulmuş evler, suyun üzerinde asılıymış gibi duran köyler vardı. Burası, insanların ve başka varlıkların birlikte yaşadığı, geçmişin bilgeliğinin geleceğe köprü olduğu bir yerdi.
Hava burada her zaman hafif serin ve tazeydi; ağaçlardan yayılan hoş kokular, her solukta ruhu arındırır, suya dokunan her el geçmişin yankısını hissederdi. Fraiph Sypha bir kıtadan öte, nefes alan bir varlıktı; içindeki her taş, her yaprak, her esinti bir hikâye anlatıyordu.
