top of page

Carillon'dan Seçmeler

uzerine Carillon yazan bi kitap .jpg

Ozan Varik Fenlor

Carmarian ve Viosta’nın birleşimiyle yeniden filizlenen umut günlerinde yaşamış, halkın acılarını ve zaferlerini dize döken halk ozanıdır. “Kanla Sulanan Topraklar” şiiri, halkın belleğinde sonsuz bir ışık gibi yanmış ve nesiller boyunca aktarılmıştır.

Dainar

Palmena Krallığı’nın en güçlü büyücü ailesinden gelen Dainar, hırsı ve güç açlığıyla karanlığa sürüklendi. Babasını zihnini kontrol ederek öldürdü, annesini felç bıraktı ve krallığın baş büyücüsü oldu. Annesi gerçeği açığa çıkardığında, idamdan kaçmak için yasaklı bir büyüyle Ugauth Adası’na sığındı. Yıllar boyunca kadim güçlerin izini sürdü, halkları katletti ve Paelmena’ya dönüp intikam almak için planlar kurmaya başladı

Ayın Çocukları ve Kayıp Olan 

Ay Yetimi

Gecenin kucağında solgun bir ay,
Unutulmuş düşler fısıldar yay yay.
Bir yıldız düşer, dilek tutmaz,
Ay yetim kalır, kimse bakmaz

Sisli rüyalarda gezer tek başına,
Gölgesi bile küs kendi ışığına.
Bir zamanlar sevmişti bir geceyi,
Şimdi hatıra, sönmüş heceyi.

Gökyüzü ağlar, oysa o susar,
Işıltısında kayıp bin yıllık yar.
Ne bir ses çağırır, ne umut iner,
Sonsuz boşlukta hüzünle döner.

.

Altın Sehir

"Zamanın kendisi bile doğmadan önce, yankılar toprağın damarlarında çırpınıyordu.
İnsanoğlu, sessizliğin bağrından doğdu; aç, susuz ve unutulmuş. Ejderler nefes alırken dağlar titrer, denizler kabuk değiştirirdi. Ama hiçbir kudret, insanın içindeki açgözlü ateşi susturamadı. Kılıçlar dövüldü, zincirler kırıldı; tanrılar, efendiler ve düşmanlar aynı toprağa  kanlarını akıttı. Altın Şehir çöktü. Şimdi, hatırlanmayan bir çağın küllerinden fısıldayan bir kehanet kaldı geriye:
Dünyanın kalbi hâlâ atıyor... Ve onu sökebilecek olan, henüz doğmadı."

  • Instagram
  • X
  • Youtube
bottom of page